Nauczyciel flowexam.com wyjaśniający po angielsku czas przyszły z użyciem czasowników modalnych na tablicy z przykładami do przygotowania do TOEIC®

Przewodnik po czasownikach modalnych w czasie przyszłym – Przygotowanie do TOEIC®

Flow Exam team

W języku angielskim wyrażanie czasu przyszłego nie ogranicza się tylko do użycia will lub konstrukcji be going to. Czasowniki modalne (i półmodalne), takie jak can, could, may, might, must, should, shall itp., dają możliwość doprecyzowania wypowiedzi poprzez dodanie znaczeń prawdopodobieństwa, zdolności, obowiązku lub rekomendacji, jednocześnie umiejscawiając czynność w przyszłości.

Ten przewodnik przedstawia różne czasowniki modalne i ich użycie do mówienia o przyszłości, a następnie dokonamy rozróżnień w stosunku do bardziej tradycyjnych form przyszłych (will, be going to).

1. Użycie „shall” w czasie przyszłym

Czasownik modalny „shall” historycznie był preferowaną formą czasu przyszłego dla zaimków pierwszej osoby (I, we), ale jego współczesne użycie jest w dużej mierze wyparte przez will.

Niemniej jednak, wciąż można go spotkać w kontekstach formalnych lub przy formułowaniu uprzejmych sugestii, zwłaszcza w formie pytającej:

  • I shall see you tomorrow.(Styl bardzo podniosły lub literacki, równoważny z "I will see you tomorrow.")

2. Użycie „can” / „could” w czasie przyszłym

A. „can”

Czasownik modalny „can” służy zazwyczaj do wyrażania umiejętności lub pozwolenia w czasie teraźniejszym, ale może również odnosić się do przyszłej zdolności/możliwości.

  • I can start working on that project tomorrow.(Od jutra będę miał możliwość, środki lub czas, aby rozpocząć ten projekt.)
  • We can meet you at the airport next week.(Będziemy w stanie spotkać Cię na lotnisku w przyszłym tygodniu.)
Mimo że forma czasownika pozostaje taka sama jak w czasie teraźniejszym, wskaźniki czasowe „tomorrow” lub „next week” jasno umiejscawiają te czynności w przyszłości.

B. „could”

Czasownik modalny „could” reprezentuje czas przeszły (preterite) od „can”, ale pozwala również wyrazić bardziej hipotetyczną przyszłą ewentualność lub sformułować ofertę/sugestię w bardziej dyplomatyczny sposób.

  • We could discuss the details next Monday if you are available.(Można by omówić szczegóły w przyszły poniedziałek, ale jest to warunkowe lub mniej pewne.)
  • I could send you the documents later this week.(Propozycja z nutą "jeśli Ci to odpowiada" lub "to nie jest gwarantowane, ale możliwe do rozważenia".)

C. „can” & „could” a „will”

W porównaniu z „will”, czasowniki modalne „can” i „could” kładą większy nacisk na zdolność lub możliwość, a nie na ideę przyszłości traktowanej jako pewnik.

3. Użycie „may” / „might” w czasie przyszłym

A. „may”

Czasownik modalny „may” wyraża prawdopodobieństwo (często umiarkowane lub rozsądne) albo pozwolenie. W odniesieniu do przyszłości, „may” sygnalizuje, że wydarzenie może się zrealizować, bez całkowitej gwarancji.

  • He may arrive tomorrow.(Jest możliwe, że przybędzie jutro.)
  • We may announce the results next week.(Istnieje duże prawdopodobieństwo, że ogłosimy wyniki w przyszłym tygodniu.)

B. „might”

Czasownik modalny „might” jest również używany do wyrażania ewentualności, ale z reguły przy niższym lub bardziej niepewnym poziomie niż „may”. „May” i „might” są czasami zamienne, ale „might” sugeruje naprawdę większą niepewność.

  • They might visit us next month.(Mogą nas odwiedzić w przyszłym miesiącu, ale nie jest to wcale pewne.)
  • I might apply for that position next year.(Być może złożę podanie na to stanowisko w przyszłym roku, nie będąc w pełni zdecydowanym.)

C. „may” & „might” a „will”

W przeciwieństwie do „will”, czasowniki modalne „may” i „might” podkreślają fakt, że ta przyszłość pozostaje hipotetyczna.

4. Użycie „must” / „have to” w czasie przyszłym

A. „must”

Czasownik modalny „must” niesie ze sobą imperatywny obowiązek, niemal nieuniknioną konieczność. Kiedy mówimy o przyszłej czynności, podkreślamy, że czynność ta musi bezwzględnie zostać wykonana.

  • We must finish this report by tomorrow.(Stanowczy obowiązek ukończenia tego raportu do jutra.)
  • She must attend the meeting next week.(Ona musi bezwzględnie wziąć udział w spotkaniu w przyszłym tygodniu.)

B. „have to”

Konstrukcja „have to” również wyraża obowiązek, ale jest częściej używana do budowania wyraźnego czasu przyszłego: will have to + czasownik w formie podstawowej.

  • I will have to study hard for the TOEIC® next month.(Będę musiał ciężko się uczyć do TOEIC® w przyszłym miesiącu.)
  • They will have to pay the invoice by Friday.(Będą musieli uregulować fakturę do piątku.)

5. Użycie „should” / „ought to” w czasie przyszłym

A. „should”

Czasownik modalny „should” wyraża radę, rekomendację lub coś, co logicznie powinno się wydarzyć (czyli rozsądne oczekiwanie).

  • You should call your boss tomorrow.(Jest to zalecane, byłoby lepiej, gdybyś skontaktował się z szefem jutro.)
  • They should finish the project next week if everything goes well.(Powinni zakończyć projekt w przyszłym tygodniu, jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem.)

B. „ought to”

Wyrażenie „ought to” jest podobne do „should”, ale należy do bardziej formalnego i rzadziej używanego w mowie potocznej rejestru.

  • He ought to receive his visa next month.(Logicznie rzecz biorąc, powinien otrzymać wizę w przyszłym miesiącu.)

6. Wyrażanie przyszłości za pomocą „likely to” / „certain to”

Innym sposobem na mówienie o przyszłości jest użycie konstrukcji be + (un)likely/certain + to + czasownik w formie podstawowej. Używamy tu czasu teraźniejszego czasownika *be* (is/are/'s), nawet jeśli odnosimy się do przyszłego wydarzenia:

  • The company is certain to launch its new product next quarter.(Pewność jest absolutna: jest to postrzegane jako nieunikniony fakt na przyszłość.)
  • Real estate prices are likely to increase over the next few years.(Jest to uważane za prawdopodobne, ale nie w 100% zagwarantowane.)
  • The local government is unlikely to reduce taxes this year.(Wydaje się to mało prawdopodobne, mało w to wierzymy.)
Kluczowe jest zauważenie, że używamy tu czasu teraźniejszego (is/are/'s), a nie „will be likely to”, nawet jeśli odnosimy się do przyszłego wydarzenia!

7. Słownictwo do wyrażania stopni przyszłego prawdopodobieństwa

Istnieją słowa, które pozwalają doprecyzować prawdopodobieństwo, że przyszłe wydarzenie się zrealizuje.

  • 100 % prawdopodobieństwa: „will definitely”
    • Self-driving cars will definitely become more advanced.
  • 70-80 % prawdopodobieństwa: „will probably”
    • Robots will probably perform most household chores.
  • 50 % prawdopodobieństwa: „perhaps” / „maybe”
    • Perhaps people will be able to take virtual vacations.
  • 20-30 % prawdopodobieństwa: „probably won't”
    • Scientists probably won't find a cure for every disease yet.
  • 0 % prawdopodobieństwa: „definitely won't”
    • Humans definitely won't build permanent cities on Mars so soon.

8. Kluczowe rozróżnienia

  • Pewność kontra Niepewność
    • Will wyraża przyszłość przedstawianą jako pewną (lub traktowaną jako pewna).
    • May/might/could wyrażają różne odcienie możliwości, od najbardziej prawdopodobnego (may) do najbardziej hipotetycznego (might/could).
  • Obowiązek kontra Zamiar
    • Must lub will have to tłumaczą przyszłą konieczność.
    • Will nie implikuje obowiązku, lecz raczej prosty przyszły fakt lub wolę („zrobię to”).
  • Rady lub sugestie
    • Should/ought to wskazują na to, co jest zalecane lub pożądane.
    • Will nie wyraża rady, lecz zamiar lub przewidywanie.

Podsumowanie

Wyrażanie przyszłości w języku angielskim nie ogranicza się zatem tylko do użycia will lub be going to. Czasowniki modalne can, may, might, must, should, shall itp. pozwalają dodać niezbędne niuanse: możliwość, pozwolenie, obowiązek, prawdopodobieństwo, radę…

  • Can/Could: Zdolność lub przyszła możliwość.
  • May/Might: Mniejsze lub większe prawdopodobieństwo.
  • Must/Have to: Konieczność lub obowiązek.
  • Should/Ought to: Rada lub rekomendacja.
  • Shall: Bardzo formalna przyszłość lub sugestie (głównie w pytaniach).

Aby odnieść sukces w TOEIC®, kluczowe jest rozpoznawanie i opanowanie tych niuansów, ponieważ pozwolą Ci one zrozumieć intencje mówiącego w części Listening oraz zidentyfikować kluczowe informacje w dokumentach lub dialogach.

Istnieją również inne konstrukcje przyszłe, które musisz bezwzględnie opanować. Oto przewodniki po innych formach czasu przyszłego:

Gotowy do działania?

Każdy niuans dotyczący czasowników modalnych w czasie przyszłym, którego się tu nauczyłeś, FlowExam pomaga Ci przekształcić w konkretne punkty na TOEIC®, dzięki inteligentnej metodzie skoncentrowanej na Twoich prawdziwych słabościach. Zrozumienie różnicy między may, might, should czy must to jedno. Umiejętność natychmiastowego rozpoznania ich w dialogach w części Listening i bez wahania wybrania ich w częściach 5 i 6, to coś więcej. FlowExam analizuje Cię, koryguje i kieruje do najbardziej opłacalnych obszarów do poprawy. Twoje ćwiczenia stają się ukierunkowane, strategiczne i skuteczne.

Kilka supermocy platformy FlowExam:

  • 150 ekskluzywnych wskazówek opartych na doświadczeniach ponad 200 kandydatów, którzy uzyskali ponad 950 w TOEIC®: jasne, konkretne, przetestowane i zatwierdzone w praktyce.
  • Automatyczna analiza Twoich najbardziej szkodliwych błędów, abyś mógł ćwiczyć tam, gdzie tracisz najwięcej punktów, nie marnując energii.
  • Inteligentny system ćwiczeń, który dostosowuje zadania do Twojego profilu i sprawia, że postępujesz szybciej, bez kręcenia się w kółko.
  • Automatycznie generowane fiszki na podstawie Twoich własnych błędów, zoptymalizowane metodą J (powtórki interwałowe) dla trwałego zapamiętywania i zerowego zapominania.
  • Spersonalizowana ścieżka nauki, zbudowana na podstawie Twoich wyników, aby zaoszczędzić czas i skierować Cię bezpośrednio do szybkich +X punktów.